Szanowni Państwo,
czy obowiązkowym jest używanie spolszczonych nazw zagranicznych miast w przypadku, kiedy mogą one być niezrozumiałe dla współczesnego odbiory? Takimi miastami mogą być na przykład Akwizgran i Ratyzbona w Niemczech. Intuicja podpowiada mi, że użycie tradycyjnych, spolszczonych nazw jest uzasadnione w kontekście historycznym, natomiast w kasie raczej poprosiłabym o bilet to Aachen niż do Akwizgranu. Czy mam rację?
Z poważaniem,
Ksenia Prądzyńska

Słownik poprawnej polszczyzny podaje, że orzecznik przymiotnikowy ma formę narzędnika, między innymi wtedy, gdy łącznikiem jest bezokolicznik w funkcji podmiotu. Czy w związku z tym zdanie: „Musimy być konsekwentni” jest poprawne? A jaka będzie poprawna forma przymiotnika w zdaniu: „Rodzice obawiają się, że ich dziecko zrobi sobie krzywdę, mówią: jest za małe na to, by być samodzielne/samodzielnym”?

Szanowna Pani/Szanowny Panie/Szanowni Państwo!

Podczas rozmowy prowadzonej za pomocą komunikatora online, zastosowałem w wypowiedzi określenie pisywać z zamierzeniem użycia go jako zamiennika słowa pisać. Czy w takiej sytuacji (konwersacji o takim charakterze – za pośrednictwem komunikatora) użycie słowa pisywać zamiast pisać jest błędem językowym? Jak się to ma rozszerzającej wykładni/interpretacji językowej?

Dziękuję z góry za odpowiedź na moje pytanie.

Witam.
Która forma jest poprawna: „Spoczywaj w pokoju” czy „Spoczywaj w spokoju”?
Pozdrawiam
Maciej Mączyński

Dlaczego jako niepoprawne traktowane jest wyrażenie w pierwszym rzędzie w znaczeniu 'przede wszystkim'?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam

Serdecznie proszę o pomoc w rozwiązaniu pewnego problemu językowego. Chodzi o wyróżniony dużym drukiem fragment poniższego zdania:
„Aszerę i Anat przedstawiono w tekstach egipskich jako boginie-matki, które uznawano za „wieczne dziewice” (dosł. „wielkie boginie, które ZACHODZĄ W CIĄŻĘ, ale nie rodzą”).
W tym religijnym kontekście zwrot „zachodzą w ciążę” trochę razi, bo chyba niezbyt pasuje do tego podniosłego tytułu. Lepiej brzmiałaby jakaś forma czasownika „począć”. Można by na przykład powiedzieć: „wielkie boginie, które poczynają, ale nie rodzą”.
Sęk w tym, że według „Słownika poprawnej polszczyzny” W. Doroszewskiego „począć” w tym znaczeniu występuje tylko w formie dokonanej.
Czy jest jakiś ładny, naturalny i poprawny sposób wyrażenia tej myśli? A może wspomniane zastrzeżenie ze słownika Doroszewskiego nie jest absolutne?
Z poważaniem
Andrzej Szymczak

Szanowni Państwo,
w starszych książkach Edmunda Niziurskiego (np. Sposób na Alcybiadesa) dość często uczniowie określają nauczycieli słowem gog. Czy faktycznie słowo to funkcjonowało niegdyś w gwarze uczniowskiej, czy jest może wytworem fantazji pisarza? Nie znalazłem go w żadnym z dostępnych mi słowników.

Czy mógłbym prosić, jeśli oczywiście nie przekracza to zakresu usług poradni, o wyjaśnienie relacji między terminami marksizm, socjalizm i komunizm?

W irańskim Kurdystanie leży miasto Qurwa, którego nazwa wymawiana jest jako [kurła]. Interesuje mnie, jak brzmi forma miejscownika, np. w zdaniu „Byłem w Qurwie” – [kurłie] czy [kurwie]? A może po prostu „Byłem w Qurwa”?

Dzień dobry,
chciałam zapytać, jak należy odmieniać nazwisko Nagel – Nagla czy Nagela. Chodzi mi o filozofa amerykańskiego pochodzenia czeskiego. Z tego, co zauważyłam, specjaliści stosują obydwie formy.
Uprzejmie dziękuję,
Gosia